سال 2006-07
مربیگری دشام در یووه همراه با ثبت وفاداری ستارگان ارزشمند بانوی پیر که
حکم صادره در کنار ترک ستارگان و تغییر مدیریت باشگاه که همراه با ورود جووانی کوبولی جیلی به عنوان جانشین فرانتزو گرانده استونس مدیری که سه سال ریاست یووه را به عهده داشت موجب شد تا تابستان 2006 تبدیل به تابستانی سخت و ناخوشایند برای تمام بیانکونری های جهان شود. زمانی که موجی از سمت خود برکنار شد، جیرائودو نیز از مسولیت هایی که در باشگاه داشت کنارگذاشته شد و در شرایطی دشوار جان الکان نوه جووانی انیلی به مانند یک قهرمان راهی یوونتوس شد تا در یکی از سخت ترین و حساس ترین لحظات حیات یووه، مسولیتی مهم و دشوار را به عهده گیرد، الکان در کنار کوبولی مدیر تازه تعیین شده و جان کلود بلان مدیر اجرایی در این مدت کوتاه کوشیدند تا حیات باشگاه را به نحوه شایسته ای ادامه دهند و از فروپاشی باشگاه جلوگیری نمایند. هدف نخست مسولین جدید حفظ ستارگان با ارزشی بود که با پیراهن سیاه و سفید یووه در میادین مختلف درخشیده بودند و محبوبیت و ارزش بانوی پیر را افزایش داده بودند. یوونتوس بازیکنانی نظیر دل پیرو، بوفون، کامورانزی را در تیم ملی کشورش داشت که با این تیم قهرمان جهان شده بودند و نگاه داشتن این بازیکنان در شرایط کنونی کار اسانی نبود. اما وفاداری ستارگان بیانکونری ثابت کرد که همچنان تعصب و وفاداری باشگاهی بر مبلغ قرارداد ها چیره می شود و همچنان ستارگانی در دنیای فوتبال حضور دارند که با عشق به پیراهن تیمی که در ان حضور دارند زندگی می کنند و در قلب هواداران زنده خواهند ماند. با تلاش مسولین مجموعه؛ درکنار خواسته شخصی و قلبی این بازیکنان استثنایی و محبوب؛ الساندرو دل پیرو، جان لوئیجی بوفون، مائوروژرمن کامورانزی، دیوید ترزگه و پاول ندود در کنار یوونتوس ماندند تا بانوی پیر وارد عرصه جدیدی از حیات ورزشی خود شود. حضور یک مربی دلسوخته که برای یوونتوس و بزرگی ان تلاش کند تنها راه حل بازگشت مجدد یووه به دوران اوج خود بود، دیدیه دشام بازیکن سالیان نه چندان دور یوونتوس که با این تیم جام قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 96 - 95 را تجربه کرده بود در تاریخ 10 جولای 2006 به تیم سابقش بازگشت؛ اما نه به عنوان بازیکن؛ بلکه این بار دشام مربی جوان سیاه و سفیدپوشان یووه شده بود تا به نجات یووه کمک کند. این مربی جوان و با انگیزه در کنار بازیکنانی که هدفی جز بازگشت یووه به شکوه گذشته اش نداشتند در بحرانی ترین شرایط با کسر 17 امتیاز در رقابت های سری ب فصل 2007 - 2006 در کنار تیم های گمنام ایتالیا و در عین حال سرسخت حاضر شدند. یوونتوسی ها رسما از تاریخ 30 اگوست 2006 به سری ب راه یافتند. کسر 17 امتیاز امید حضور در سری ا را پس از یک سال کمی کم رنگ کرده بود اما مجموعه بیانکونری تاکید داشت که فصل اتی مطمئنا به خانه اصلی خود بازخواهد گشت. مسابقات خسته کننده و دشوار اغاز شد و در حین برگزاری مسابقات کسر امتیاز به 9 تغییر کرد. یوونتوس در نخستین دیدار خود در سری ب برابر ریمینی تن به تساوی یک بر یک داد تا امیدها کمرنگ و کمرنگ تر شود با این حال دشام نبود انگیزه لازم را علت اصلی این تساوی عنوان کرد. در دیدار دوم به سختی به پیروزی رسید و در سومین دیدار با شکست سنگین سه بر صفر برابر کروتونه روبرو شد، شکستی که بازیکنان یووه را به خود اورد تا با جدیت بیشتری برابر رقبای کوچک و سرسخت حاضر شوند. یووه در دو دیدار بعدی خود به پیروزی رسید اما همچنان همان تیم همیشگی نبود، این تیم در هفته های نخستین با افت و خیزهای زیادی روبرو شد و سرانجام توانست بر شرایط مسلط شود و از 14 بازی بعدی خود 28 امتیاز کسب کرد. با نزدیک شدن به انتهای نیم فصل نخست یووه خود را به صدر جدول نزدیک کرد و با شروع نیم فصل دوم در چهار دیدار اول 12 گل به ثمر رساند تا نشان دهد روزهای بزرگ در راه اند. مطمئنا حضور در چنین مسابقاتی سختی و حساسیت خاص خود را داشت و دشام و بازیکنان تیم فشار و سختی بسیار زیادی را متحمل شدند تا توانستند بار دیگر با درخشش و تلاش فوق العاده خود یوونتوس را به خانه اصلی یعنی رقابت های سری آ بازگردانند. در طول فصل لحظاتی پیش می امد که بسیار خسته کننده و دلگیر بود اما در تمام این لحظات ستارگان دوست داشتنی و وفادار یووه رضایت خود را از ماندن در کنار تیم اعلام می کردند و تاکید داشتند ایمان دارند که بار دیگر به شکوه یوونتوس در کنار یکدیگر خواهند رسید. سرانجام یووه بزرگ در سخت ترین شرایط و رقابت نزدیک با ناپولی و جنوا و با توجه به کسر 9 امتیاز بر سکوی نخست رقابت ها ایستاد و عنوان قهرمانی مسبقات سری ب را در فصل 2007 - 2006 از ان خود کرد و الکس دل پیرو با به ثمر رساندن 20 گل اقای گل رقابت ها شد تا ثابت نمایند که این تیم مطرح و قدرتمند بدون حمایت داوران و در شرایط سخت و متفاوت از سایر رقبا نیز برترین تیم ایتالیا است. قهرمانی یووه در هفته های پایانی لیگ با کسب 85 امتیاز تثبیت شد( امتیاز یوونتوس در این فصل به 94 رسید که با کسر 9 امتیاز به عدد 85 تغییر کرد) در دو هفته به پایان مسابقات دیدیه دشام مربی بیانکونری ها که نقش موثر و بسیار زیادی در کسب این قهرمانی داشت در چهلمین بازی فصل حاضر به شرکت در کنفرانس خبری نشد و از سمت خود کناره گیری کرد تا کمک مربی وی، کورادینی تیم را دو دیدار انتهایی هدایت نماید، دیدارهای که با شکست یووه به پایان رسید. گفتنی است که اختلاف دشام با مدیرورزشی یوونتوس السیو سکو یکی از دلایل جدایی دشام اعلام شد و در عین حال دیدیه دشام تاکید کرد که در خود توان هدایت یووه را در رقابت های سری ا نمی دید.
مربیگری دشام در یووه همراه با ثبت وفاداری ستارگان ارزشمند بانوی پیر که
حکم صادره در کنار ترک ستارگان و تغییر مدیریت باشگاه که همراه با ورود جووانی کوبولی جیلی به عنوان جانشین فرانتزو گرانده استونس مدیری که سه سال ریاست یووه را به عهده داشت موجب شد تا تابستان 2006 تبدیل به تابستانی سخت و ناخوشایند برای تمام بیانکونری های جهان شود. زمانی که موجی از سمت خود برکنار شد، جیرائودو نیز از مسولیت هایی که در باشگاه داشت کنارگذاشته شد و در شرایطی دشوار جان الکان نوه جووانی انیلی به مانند یک قهرمان راهی یوونتوس شد تا در یکی از سخت ترین و حساس ترین لحظات حیات یووه، مسولیتی مهم و دشوار را به عهده گیرد، الکان در کنار کوبولی مدیر تازه تعیین شده و جان کلود بلان مدیر اجرایی در این مدت کوتاه کوشیدند تا حیات باشگاه را به نحوه شایسته ای ادامه دهند و از فروپاشی باشگاه جلوگیری نمایند. هدف نخست مسولین جدید حفظ ستارگان با ارزشی بود که با پیراهن سیاه و سفید یووه در میادین مختلف درخشیده بودند و محبوبیت و ارزش بانوی پیر را افزایش داده بودند. یوونتوس بازیکنانی نظیر دل پیرو، بوفون، کامورانزی را در تیم ملی کشورش داشت که با این تیم قهرمان جهان شده بودند و نگاه داشتن این بازیکنان در شرایط کنونی کار اسانی نبود. اما وفاداری ستارگان بیانکونری ثابت کرد که همچنان تعصب و وفاداری باشگاهی بر مبلغ قرارداد ها چیره می شود و همچنان ستارگانی در دنیای فوتبال حضور دارند که با عشق به پیراهن تیمی که در ان حضور دارند زندگی می کنند و در قلب هواداران زنده خواهند ماند. با تلاش مسولین مجموعه؛ درکنار خواسته شخصی و قلبی این بازیکنان استثنایی و محبوب؛ الساندرو دل پیرو، جان لوئیجی بوفون، مائوروژرمن کامورانزی، دیوید ترزگه و پاول ندود در کنار یوونتوس ماندند تا بانوی پیر وارد عرصه جدیدی از حیات ورزشی خود شود. حضور یک مربی دلسوخته که برای یوونتوس و بزرگی ان تلاش کند تنها راه حل بازگشت مجدد یووه به دوران اوج خود بود، دیدیه دشام بازیکن سالیان نه چندان دور یوونتوس که با این تیم جام قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال 96 - 95 را تجربه کرده بود در تاریخ 10 جولای 2006 به تیم سابقش بازگشت؛ اما نه به عنوان بازیکن؛ بلکه این بار دشام مربی جوان سیاه و سفیدپوشان یووه شده بود تا به نجات یووه کمک کند. این مربی جوان و با انگیزه در کنار بازیکنانی که هدفی جز بازگشت یووه به شکوه گذشته اش نداشتند در بحرانی ترین شرایط با کسر 17 امتیاز در رقابت های سری ب فصل 2007 - 2006 در کنار تیم های گمنام ایتالیا و در عین حال سرسخت حاضر شدند. یوونتوسی ها رسما از تاریخ 30 اگوست 2006 به سری ب راه یافتند. کسر 17 امتیاز امید حضور در سری ا را پس از یک سال کمی کم رنگ کرده بود اما مجموعه بیانکونری تاکید داشت که فصل اتی مطمئنا به خانه اصلی خود بازخواهد گشت. مسابقات خسته کننده و دشوار اغاز شد و در حین برگزاری مسابقات کسر امتیاز به 9 تغییر کرد. یوونتوس در نخستین دیدار خود در سری ب برابر ریمینی تن به تساوی یک بر یک داد تا امیدها کمرنگ و کمرنگ تر شود با این حال دشام نبود انگیزه لازم را علت اصلی این تساوی عنوان کرد. در دیدار دوم به سختی به پیروزی رسید و در سومین دیدار با شکست سنگین سه بر صفر برابر کروتونه روبرو شد، شکستی که بازیکنان یووه را به خود اورد تا با جدیت بیشتری برابر رقبای کوچک و سرسخت حاضر شوند. یووه در دو دیدار بعدی خود به پیروزی رسید اما همچنان همان تیم همیشگی نبود، این تیم در هفته های نخستین با افت و خیزهای زیادی روبرو شد و سرانجام توانست بر شرایط مسلط شود و از 14 بازی بعدی خود 28 امتیاز کسب کرد. با نزدیک شدن به انتهای نیم فصل نخست یووه خود را به صدر جدول نزدیک کرد و با شروع نیم فصل دوم در چهار دیدار اول 12 گل به ثمر رساند تا نشان دهد روزهای بزرگ در راه اند. مطمئنا حضور در چنین مسابقاتی سختی و حساسیت خاص خود را داشت و دشام و بازیکنان تیم فشار و سختی بسیار زیادی را متحمل شدند تا توانستند بار دیگر با درخشش و تلاش فوق العاده خود یوونتوس را به خانه اصلی یعنی رقابت های سری آ بازگردانند. در طول فصل لحظاتی پیش می امد که بسیار خسته کننده و دلگیر بود اما در تمام این لحظات ستارگان دوست داشتنی و وفادار یووه رضایت خود را از ماندن در کنار تیم اعلام می کردند و تاکید داشتند ایمان دارند که بار دیگر به شکوه یوونتوس در کنار یکدیگر خواهند رسید. سرانجام یووه بزرگ در سخت ترین شرایط و رقابت نزدیک با ناپولی و جنوا و با توجه به کسر 9 امتیاز بر سکوی نخست رقابت ها ایستاد و عنوان قهرمانی مسبقات سری ب را در فصل 2007 - 2006 از ان خود کرد و الکس دل پیرو با به ثمر رساندن 20 گل اقای گل رقابت ها شد تا ثابت نمایند که این تیم مطرح و قدرتمند بدون حمایت داوران و در شرایط سخت و متفاوت از سایر رقبا نیز برترین تیم ایتالیا است. قهرمانی یووه در هفته های پایانی لیگ با کسب 85 امتیاز تثبیت شد( امتیاز یوونتوس در این فصل به 94 رسید که با کسر 9 امتیاز به عدد 85 تغییر کرد) در دو هفته به پایان مسابقات دیدیه دشام مربی بیانکونری ها که نقش موثر و بسیار زیادی در کسب این قهرمانی داشت در چهلمین بازی فصل حاضر به شرکت در کنفرانس خبری نشد و از سمت خود کناره گیری کرد تا کمک مربی وی، کورادینی تیم را دو دیدار انتهایی هدایت نماید، دیدارهای که با شکست یووه به پایان رسید. گفتنی است که اختلاف دشام با مدیرورزشی یوونتوس السیو سکو یکی از دلایل جدایی دشام اعلام شد و در عین حال دیدیه دشام تاکید کرد که در خود توان هدایت یووه را در رقابت های سری ا نمی دید.
