پایان عصر قرطاس بازی و تمنا برای تماشای یك بازی ناقابل!
 |
شنبه‌شب گذشته و در جریان پخش مستقیم بازی یوونتوس در مقابل رم در برنامه گزارش ورزشی از شبکه سوم سیما؛ دست‌اندرکاران این برنامه با راه‌اندازی یك نظرسنجی معنادار با اسمی قریب به این عنوان: «انتخاب بهترین لیگ اروپایی به انتخاب بینندگان برنامه گزارش ورزشی» معركه‌ای با نتایج از پیش قابل‌حدس را پیش‌روی چشم علاقه‌مندانِ نگون‌بختِ بیانكونری و جالوروسی گذاشتند.
تقریباً تمام طرفداران فوتبال ایتالیا متفق‌القول هستند كه ذائقه‌سازی گروههای ورزش در شبکه‌های مختلف صدا و سیما و علی‌الخصوص پخش‌های زنده آن در یك دهه اخیر كاملاً طعم اسپانیایی و انگلیسی می‌دهد. البته هیچ اصراری در خصوص ورود به حوزه ارزش‌گذاری و سنجش سطح كیفی فوتبال در این كشورها نداریم اما از سویی دیگر افسوس می‌خوریم كه ای كاش بستری عادلانه فراهم بود و سایر لیگ‌های مطرح اروپایی نیز همچون رقابت‌های فوتبال در این دو كشور پوشش گسترده‌تر و سهم بیشتری در پخش‌های تلویزیونی از این شبکه‌ها می‌داشت تا آنگاه می‌توانستیم قیاسی عادلانه‌تر داشته باشیم؛ وگرنه پخش موسمیِ سری آ، بوندس لیگا و حتی لوشامپیونه هرگز به گردِ پای شهوت‌رانی تصویری شبكه‌های ورزش و سه برای لیگ برتر و لالیگا نمی‌رسد.
در چنین احوالاتی چگونه می‌توان انتظار داشت طرفدارانی كه در ساعت 11 شب، تماشای یك بازی فوتبال از تلویزیون ایران را (با در نظر گرفتن فراهم بودن و سهولت نسبیِ تماشای بازی‌های فوتبال از طرقِ دیگر) انتخاب كرده‌اند الزاماً بتوانند سناریوی از پیش روشنِ «انتخاب بهترین لیگ اروپایی به انتخاب تماشاگران برنامه گزارش ورزشی» را دستخوش یك شوك و یا نتیجه‌ای دور از انتظار كنند؟
اصلاً مگر نه‌اینكه طیف وسیعی از تماشاگران بازی‌های فوتبال در گروه سنی نوجوان و جوان هستند و مگر نه اینكه آنها در طول یك دهه گذشته تحت سیطره و هژمونی ذائقه‌سازی مسموم و گرایشِ عیانِ دست‌اندركاران، تهیه‌كنندگان و قاطبه مجریان برنامه‌های ورزشی صدا و سیما بوده‌اند و آشکارا بارها پیوندهای عاطفی‌شان با باشگاه‌های محبوب انگلیسی و اسپانیایی را جلوی چشمان خلق‌الله جار زده‌اند؟ پس چگونه می‌توان از آنها نتیجه‌ای جز انتخاب قاطع لالیگا و لیگ برتر را انتظار داشت؟
بازی با رهیافتی از پیش عیان، خود نوعی دیگر از مهندسی آرا در چشم مخاطبان سیما است. همان نتیجه مورد نظر و علاقه آنها كه می‌تواند به مثابه مشتی محكم و نامرئی به دهان طرفدارانی باشد كه همواره در سالهای اخیر نسبت به بی مهری صدا و سیما به رقابتی مثل سری آ معترض بودند. چه آنكه كارشناس برنامه نیز پس از دیدن نتایج، با تعجب و لحنی رندانه از طرفداران فوتبال ایتالیا درخواست می‌كرد برای كمك به لیگ محبوب‌شان بشتابند؛ شتابی كه در نهایت می‌توانست به افزایش جامعه آماریِ این نظرسنجیِ بی‌بنیان بیافزاید.
دیگر بَس است آقایان گروه ورزش! بساطِ این نمایش تكراری و اخته را جمع‌كنید. ما شیفتگان فوتبال ایتالیا از یك سو سالهاست به موقعیتِ عسرت‌گونه‌مان خو كرده‌ایم و از سوی دیگر به تبعِ این محدودیت‌ها، راه‌های رسیدن به محوب‌مان را به خوبی فرا گرفته‌ایم. با تولد و فعالیت شبكه‌های پخش رایگان داخلی و خارجی در سالهای اخیر مدت‌هاست که خرج‌مان را از جیب و لطفِ شما سوا كرده‌ایم و اعصاب‌مان را بابت اطلاعات سترون برخی از گزارشگران و عرایض جهت‌دارشان به آرامشی ازلی فرستاده‌ایم.
ما عاشق فوتبال ایتالیا هستیم؛ همان ایتالیایی كه در دایره جزیره سرگردانیِ دانشِ شما تنها با منكر واژه «مافیا» شناخته می‌شود؛ همان سرزمینی كه با معناسازیِ واژگون‌تان، مروجِ «فوتبال دفاعی» و مرتدِ منظومه فوتبالی‌تان است و برعکس برای ما فخری برای تبختر و رمزگشایی به مثابه «فوتبال تاكتیكی»؛ ما یوونتوس را هرگز تنها نگذاشتیم، حتی در روزهایی كه با پرونده‌سازی و بدنامی نابه‌حق به سری بی تبعید شد؛ ما هرگز برای برتری دادن سری آ نسبت به لیگی دیگر صحنه‌آرایی نكردیم؛ ما صادقانه و عاری از پلیتیك‌بازی، مفتونِ فوتبال ایتالیا، سری آ و یوونتوس هستیم؛ برای این شیدایی نیز هزینه‌ای به هیچ سامانه‌ای واریز نخواهیم كرد، به هیچ شماره‌ای پیام كوتاه نخواهیم داد، در هیچ بوقی برای اثبات علقه‌مان نخواهیم دمید، تكذیبیه و درخواست نخواهیم نوشت، ترسی از ممنوع‌الپخشی نداریم و دست جاجتی نیز به سوی شما برای تماشای بازی تیم مورد علاقه‌مان دراز نخواهیم كرد.
* يادداشت صرفاً حاوي نظرات شخصي نويسنده است و الزاماً ديدگاه و موضع رسمي Juventus.iR نيست.
