یووه برای قهرمانی در فینال برلین باید مسی را مهار کند...
 |
از دهه 1960 تا اواخر دهه 1990 یکی از تاکتیک‌های محبوب برای به بند کشیدن سوپراستارها «یارگیری مستقیم» بود و بزرگانی مثل دیگو مارادونا و زیکو اکثر دوران زندگی حرفه‌ایشان را با تحمل لگد خوردن‌ها، زمین خوردن‌ها و پاره شده پیراهن‌شان برابر مدافعانی از نوع کلودیو جنتیله سپری کردند. در آن دوران مربیان در تیم‌هایشان یکی دو بازیکن «یارگیر» داشتند که وظیفه‌اش مهار گلزن حریف بود. ولی فوتبال طی دهه‌های اخیر فرق کرده. قوانین جدید و تاکتیک‌های نو و آمادگی و هنر سایر بازیکنان ماهیت یارگیری را تغییر داده.
اکنون اگر یک بازیکن را فدای مهار بازیکنی مثل لیونل مسی کنید فضا برای حرکت بازیکنان بزرگی مثل لوییز سوارز، نیمار و آندره‌س اینیستا مهیا خواهد شد. چنان که په‌په مدافع رئال مادرید در چند ال کلاسیکو تلاش کرد به تعقیب مسی بپردازد و نتیجه مطلوبی هم نگرفت. در حقیقت تاکنون فقط سوکراتیس یونانی در جام جهانی 2010 توانسته مسی را با یارگیری مستقیم به بند کشد.
یک: یارگیری مستقیم را فراموش کنید
نمونه‌ای مثل آتلتیکو مادرید به رهبری دیگو سیمونه هم وجود دارد که مردانش در فصل پیش طی شش دیدار با بارسلونا دروازه‌شان را حفظ کردند و مسی را هم به بند کشیدند. سیمونه می‌گوید: «... یارگیری در فوتبال این دوران منسوخ شده بشمار می‌رود. حتی اگر بازیکنان آن دوران امروز ظهور کنند تاثیر چندانی با آن رویکرد برابر مسی نخواهند داشت. اکنون نمی‌توان یک بازیکن را دنبال یک بازیکن حریف روانه میدان کرد. بازیکن حریف در لحظات پرشماری در منطقه دیگری از میدان قرار خواهد داشت و شما آن لحظات چه خواهید کرد؟ طی نواخته شدن ضربات ایستگاهی چه‌طور؟ نمی‌توان یک بازیکن‌تان را فدا کنید و توازن تیم را برهم زد. تعجبی ندارد مدت‌ها است نشانی از یارگیری مستقیم نمی‌بینیم چرا که به کلی مضحک به نظر می‌رسد».
دو: از اینتر 2010 بیاموزید
یوونتوس بی‌تردید از اشتباهاتی که پپ گواردیولا مقابل بارسلونا انجام داد و در مجموع 3-5 مغلوب شد درس‌ها آموخته. می‌توان مردان ماسیمیلیانو آلگری را با اینتر فصل 10-2009 ژوزه مورینیو مقایسه کرد. یعنی تیمی با نظم فراوان دفاعی، قدرت جسمی بالا و البته زهرآگین در حمله. آلگری می‌تواند از پیروزی نراتزوری در همان فصل برابر بارسلونا به رهبری پپ در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آموزه‌هایی را مد نظر قرار دهد. نمایش دفاعی اینتر برابر بهترین بارسای تاریخ معرکه بود و مسی که مقابل آرسنال در مرحله قبل درخشیده بود در هر دو بازی به بند کشیده شد و نتوانست سرنوشت بازی را به سود بارسا تغییر دهد. دفاع جمعی اینتر هوشمندانه و کارساز بود و تجمع بازیکنان‌شان در زمین خودی هرگز فضای مناسبی برای حرکات لیونل مهیا نساخت.
اینتر طی دو دیدار فقط در 18/5 درصد اوقات توپ را در اختیار داشت و خاویر زانتی 37 ساله به عنوان بازیکن قرار گرفته برابر مسی در اکثر اوقات او را مغلوب کرد. زانتی بعدها در این‌باره گفت: «... در هر دو دیدار 2010 برابر بارسلونا بازی دفاعی‌مان معرکه بود. ما هرگز اجازه ندادیم فضایی برای نفوذ پیدا کند. مسی به هر مسیری که نگاه می‌کرد چند نفر از ما را برای طی کردن می‌دید. خوش‌اقبال بودم او را مهار کردم. بازیکن معمولی نبود و نیست. باید تمرکزمان را حفظ می‌کردیم. باید صد در صد هوشیار می‌ماندیم».
سه: فضا را از مسی بگیرید
مارکو فن باستن مهاجم افسانه‌ای میلان و تیم ملی هلند درباره چگونگی مهار مسی توسط بازیکنان یوونتوس می‌گوید: «... بازیکنان یووه باید نزدیک مسی قرار داشته باشند و اجازه سرعت بخشیدن به حرکتش را ندهند. باید فضا را از او بگیرند و نه لزوما خودش را. اگر چنین چیزی رخ دهد، یووه توانایی برنده شدن را دارد. یووه می‌تواند با دفاعی سازمان یافته و خوب بارسا را مهار کرده و طی ضد حمله‌هایش به گل هم دست یابد. وقتی ما در آتن 1994 برابر بارسا به رهبری یوهان کرایف قرار گرفتیم آن‌ها روماریو و هریستو استویچکف را در اختیار داشتند ولی با دفاعی سازمان یافته مهارشان کردیم و چهار گل هم زدیم بی آن‌که گلی دریافت کنیم. بازی میلان در آن فینال برابر بارسا که تیم بزرگی بشمار می‌رفت معرکه بود».
چهار: اجازه ندهید تغذیه شود
یووه برای مهار مسی نمی‌تواند فقط به مدافعانش تکیه دهد. برای مهار مسی باید به کار گروهی در هر منطقه و خط دست زد. ترکیب خطوط میانی و دفاعی بسیار کلیدی خواهند بود. گرفتن فضا از مسی بدین معنی است که مردان میانی یووه باید نزدیک‌تر بهم بازی کنند. وقتی میلان به رهبری آلگری در سال 2013 بارسا را به صورت غیر منتظره‌ای در سن سیرو 0-2 شکست داد متوسط فاصله خط دفاع و حمله فقط 25 متر بود و مردان میانی میلانی در این فاصله مردان بارسا را در آن شلوغی خفه کننده به بند کشیده بودند و مسی هرگز فضایی برای مانور پیدا نکرد.
در عین حال نباید اجازه داد مسی توسط هم‌بازی‌هایش تغذیه شود. استبان کامبیاسو، تیاگو موتا و کریستین چیوو در اینتر در سال 2010 بازی‌های درخشانی برای نرسیدن توپ به لیونل انجام دادند. چنان که ژاوی مارتینز و باستین شواینشتایگر در 2013 که بایرن مونیخ در مجموع 0-7 بارسلونا را خرد کرد چنین سپر دفاعی برپا ساختند و مسی هرگز بدرستی تغذیه نشد.
پنج: از رویارویی‌های مستقیم بپرهیزید
نایل لنون مربی سلتیک که تیمش در مرحله گروهی 13-2012 در گلاسکو 1-2 بارسا را شکست داد می‌گوید: «... باید تلاش کنید پشت مسی به دروازه‌تان باشد. وقتی او رو به دروازه بازی می‌کند بسیار دردسرساز است. سلتیک در آن بازی فقط طی 11 درصد اوقات توپ را در اختیار داشت ولی بارسا را شکست داد و مسی در آن بازی طی صحنه‌ای با ریباند دروازه را گشود ولی در سراسر دیدار محو شده بود. لنون درباره مسی می‌گوید: «... باید برابر او همیشه سرپا باشید چرا که بازی‌اش با توپ خارق‌العاده است. اگر برابر او بلغزید و زمین بخورید کارتان تمام شده».
این همان چیزی است که جروم بواتنگ طی رویارویی با مسی در نیمه نهایی 2015 در نوکمپ هرگز فراموش نخواهد کرد. جایی که برابر مسی به زانو درآمد تا مسی با ضربه استادانه چیپ مانوئل نوئر را مغلوب سازد. رافا مارکز مدافع سابق بارسا در این زمینه می‌گوید: «... توصیف چگونگی مهار لیونل بی‌نهایت سخت است. وقتی متمایل به عقب می‌شوید و مسی به سوی‌تان می دود فرصت تغییر مسیر به او داده‌اید. راستش نمی‌دانم چگونه می‌توان لیونل را مهار کرد. احتمالا بهترین راه خطا کردن روی او پیش از ورود به محوطه جریمه بشمار می‌رود».
یوونتوس نباید اجازه دهد مسی برابر مدافعانش قرار بگیرد. کیلینی مصدوم است و باید دید لئوناردو بونوچی رهبر قلب دفاع بانوی پیر که بیشتر باز‌ی‌خوان است تا تکل زدن چگونه رهبری خط دفاعی یووه را بر عهده خواهد گرفت. احتمالا روش آلگری برابر بارسا 2-1-3-4 خواهد بود که می‌تواند حین بازی به 2-4-4 بدل شود. آرتورو ویدال و کلودیو مارکیزیو وظیفه کنترل جناح راست را بر عهده خواهند داشت، چنان که در بازی برابر رئال مقابل کریستیانو رونالدو قرار گرفتند. پل پوگبا در سوی دیگر برابر مسی قرار خواهد گرفت. جایی که اگر یووه می‌خواهد تیم پیروز فینال 2015 شود باید لیونل مهار شود.
منبع: سایت گل / ترجمه: گروه مترجمان 1Varzesh
